dinsdag 27 augustus 2013

Vierde klas.

In de vierde klas wordt alles anders.
Het jaar is begonnen en de kinderen voelen zich nu ook echt 'groot'. Ik tracht wat ingesleten gewoontes te veranderen door te zeggen: 'Dat kan nu niet meer hoor, jullie zijn nu echt een vierde klas'. Dat kan ik onmogelijk het hele jaar volhouden, maar de eerste weken voelen zij zelf ook dat een opdracht niet over drie dagen uitgesmeerd kan worden, dat er tussen twee lessen in tempo gemaakt moet worden met opruimen en dat er tijdens de periode serieus gewerkt moet worden, al is het knippen en plakken.

De kinderen hebben nieuwe krijtjes gekregen. Dat gaat zo bij ons in de vierde klas. Dan krijgen ze een doos Filia-krijt. Harde olie-pastels.
Ik zie heus de meerwaarde voor de periode-schriften, maar voor het vormtekenen vind ik het nog wat 'ieletjes'. Ze zijn echter zo verliefd op die nieuwe krijtjes, dat ik het ze niet kan aandoen om gewoon met de oude Stockmar-staafjes te tekenen.
De krijtjes breken snel, je moet ze zeker niet laten vallen en daarom staan ze, met naam erop, in een doos voor in de klas.
Ik ben niet zo blij met de grip die ze op die krijtjes hebben, ik vind ze klein en als ze gebroken zijn al helemaal.Er zijn wel verlengstukjes te koop, maar dan zouden ze de hele les bezig zijn de kleurtjes te verwisselen. Wat een gedoe. Ik begrijp natuurlijk wel heel goed hoe heerlijk het is, zo'n doos vol regenboogkleuren en voor het kleuren van de achtergrond zijn ze ideaal.




















Om goed te vlechten moet je enorm wakker zijn. De basisvormen die we zo in het begin van de vierde gebruiken zijn eigenlijk allemaal wel bekend. Vierkant, cirkel en lemniscaat.....maar de aandacht moet ook gaan naar het vlechten. Boven, onder, boven onder ........Eerst nog met ruimte op de kruispunten, maar langzaam komen de lijnen echt bij elkaar.








Ik loop rond, help zo hier en daar en kijk kritisch of het vlechten goed gelukt is. De kinderen werken gedreven en geconcentreerd. Sommigen kunnen het al heel goed, anderen vergissen zich.
Dat zegt ook wel iets over de kinderen. Juist dat vormtekenen werkt enorm wekkend. Wie niet wakker is, vergist zich. Fijn dat het niet meteen perfect hoeft te zijn. We oefenen een heel jaar!